Fizyka dla historii sztuki
wykład popularnonaukowy„Fizyka dla historii sztuki”, czyli w jaki sposób techniki pomiarowe, oparte na zjawiskach fizycznych, wspomagają konserwatorów zabytków w ich trudnym dziele weryfikacji autentyczności i renowacji dóbr kultury. Podczas wykładu dowiemy się, co dokładnie kryje się pod takimi pojęciami, jak rentgenografia czy autoradiografia malowideł i jaki związek mają wyniki tych badań z geologią oraz co z tego wynika? Zobaczymy również w jaki sposób światło wspomaga konserwatorów obrazów w weryfikacji ich autentyczności oraz jak technika jądrowego rezonansu magnetycznego może pomóc uratować siedemnastowieczny, królewski galeon Vasa? Fizyka okazała się dla marszandów doskonałym wsparciem w ich dziele oddzielania oryginalnych malowideł od kopii, replik czy reprodukcji, a co najważniejsze, wspomogła ich w ujawnianiu nielegalnych falsyfikatów. Zobaczymy jak przywrócono oryginalny stan dziełu Jana Vermeera, dzięki promieniom X, które trafiły w Amora oraz jak Vincent Van Gogh długo nie mógł się zdecydować, co właściwie chce namalować. Nie upiecze się również szesnastowiecznej Izabelli Medycejskiej, która dzięki fizycznym technikom pomiarowym porzuciła nadany jej w XIX wieku wiktoriański kanon piękna na rzecz swojej oryginalnej urody.
dr hab. Joanna Kowalczuk
wykładowcadr hab. Joanna Kowalczuk pracuje na stanowisku adiunkta Instytutu Fizyki Molekularnej PAN, w Środowiskowym Laboratorium Badań Radiospektroskopowych. W swojej pracy naukowej zajmuje się głównie badaniami oddziaływań zachodzących w żelach molekularnych, podejmuje również zadania z obszaru badań interdyscyplinarnych. Prelegentka była również członkiem zespołu z ramienia IFM PAN w konsorcjum realizującym Projekt Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki: „Dziedzictwo kulturowe – poszukiwanie nowoczesnych środków i metod konserwacji drewna zabytkowego”. W wolnych chwilach interesuje się filmem dokumentalnym, literaturą faktu, filozofią obiektywizmu oraz naturą, szczególnie podwodną.